Wypełniacze tkankowe - jak działają i w jakim celu są stosowane?

Wraz z wiekiem skóra traci jędrność, a na twarzy pojawiają się zmarszczki, które często stanowią problem estetyczny dla wielu kobiet. Mimo tego, że istnieje wiele różnego rodzaju kremów, które mają niwelować niedoskonałości, zwykle ich stosowanie nie przynosi widocznych efektów. Jednak rozwój medycyny estetycznej sprawił, że są również inne sposoby na walkę z pierwszymi oznakami starzenia.

Wypełniacze tkankowe i ich rodzaje

Coraz częściej słyszy się o wykonywaniu zabiegów wykorzystujących wypełniacze, czyli substancje syntetyczne. Do najpopularniejszych z nich należy kwas hialuronowy, ale w gabinetach kosmetycznych stosowane są również inne, np. hydroksyapatyt wapnia czy kwas polimlekowy. Substancje te służą do uzupełniania i wypełniania tkanek, co w efekcie pozwala poprawić owal twarzy i nadać jej młody wygląd. Ich zastosowanie jest tymczasowe, co oznacza, że dla utrzymania efektu należy je regularnie powtarzać co kilka miesięcy. Zastosowanie substancji syntetycznych jest dobrą alternatywą dla bardziej inwazyjnych zabiegów, np. operacji plastycznych.

Zastosowanie wypełniaczy tkankowych

Tego typu zabiegi wykonuje się w celu wypełnienia zmarszczek i przywrócenia twarzy młodego, świeżego wyglądu. Dzięki temu, że są to preparaty do stosowania miejscowego można za ich pomocą precyzyjnie modelować pojedyncze części twarzy – usta i policzki. Należy pamiętać, że wstrzyknięcie substancji syntetycznej pod skórę widoczne jest od razu, jednak na ostateczny efekt należy poczekać około tygodnia. Po wykonaniu tego typu zabiegu cera staje się bardziej jędrna i elastyczna, jest również lepiej nawilżona, a owal twarzy wyraźnie zaznaczony.

Wypełniacze tkankowe – techniki iniekcji

Warto pamiętać, że w zależności od rodzaju zmarszczek, a także ich umiejscowienia, stosuje się różne techniki wprowadzania substancji syntetycznych pod skórę. Wśród nich wyróżniamy:

• Promieniową: stosowana, aby powiększyć objętość dużego rozmiaru skóry.
• Wkłuć seryjnych: mająca na celu redukcję zmarszczek płytkich.
• Naprzemienną: służąca do modelowania kości policzkowych.
• Liniową: stosowana w celu zmniejszenia zmarszczek średnio głębokich.
• Płaską: umożliwiającą równomierne wprowadzenie substancji syntetycznej pod całą zmarszczkę.

Kwas hialuronowy – najpopularniejsza metoda usuwania zmarszczek

Nie bez powodu cieszy się dużą popularnością wśród klinik zajmujących się wykonywaniem zabiegów z zakresu medycyny estetycznej. Kwas hialuronowy, to bowiem substancja, która naturalnie występuje w ludzkim organizmie. Odpowiada ona za wiązanie i magazynowanie wody w skórze, a co za tym idzie również za odpowiednie nawilżenie i jędrność cery. Niestety wraz z wiekiem ilość kwasu hialuronowego spada, a skóra traci jędrność i elastyczność.

Wypełniacz tkankowy w postaci kwasu hialuronowego wprowadzany jest pod skórę przez lekarza, natomiast jego aplikacja wykonywana jest na znieczuleniu miejscowym. Kwas hialuronowy działa stymulująco na komórki, które w efekcie zostają pobudzone do zwiększonej produkcji kolagenu, a co za tym idzie cera staje się bardziej jędrna, wygładzona i odzyskuje dawny blask.

Inne, popularne rodzaje wypełniaczy tkankowych

Rozwój medycyny estetycznej sprawia, że na rynku poza kwasem hialuronowym stosowane są również inne substancje syntetyczne. Do grupy tej należy między innymi:

1. Hydroksyapatyt wapnia: który podobnie jak kwas hialuronowy, występuje naturalnie w ludzkim organizmie. Stosuje się go do modelowania konturu twarzy, ale również w celu zmniejszenia lwiej zmarszczki czy też bruzd nosowo-wargowych. Hydroksyapatyt ma działanie odwracalne, a efekt zabiegu utrzymuje się nawet do 18 miesięcy.

2. Kwas polimlekowy: stosowany jest w celu pobudzenia syntezy kolagenu, która w efekcie sprawia, że skóra staje się jędrna i pełna blasku. Skutecznie wygładza również zmarszczki mimiczne oraz bruzdy. Należy pamiętać, że jego zastosowanie daje efekt krótkotrwały - zazwyczaj wynosi on około trzech miesięcy.

Jak widać istnieje wiele różnych wypełniaczy tkankowych, wybór odpowiedniego należy skonsultować z lekarzem, który na podstawie badań oszacuje, który z nich będzie najlepszy.